Sino bang may pakialam?

...sa bagong unit ng cellphone mo.

...sa break up nyong mag-syota.

...sa kantang pinost mo sa facebook mo para ipakita kung gaano ka kalungkot.

...sa branded mong sapatos.

Ewan ko sa inyo, pero hindi kasi ko interesado.

Baka masaksak ko lang tong cellphone ko sa bibig mo para matahimik ka na.

Hindi ka na nga kasi nakakatulong, dinedemonyo mo pako.

Paano?

Ano bang gusto mong gawin ko pag pinakita mo yang cellphone?

Ano bang intensyon mo sa pag-aupdate ng relationship status mo?

Ano bang gusto mong palabasin sa kinantang mong emo song?

Letse, makakain ba yang branded mong sapatos kapag nagutom ako sa byahe? Makakausap ko ba yan kapag wala akong magawa?

Materyal na bagay, mga damdaming lumilipas at napapanis.

Iiwan ka ng lahat ng yan. Mabubulok matapos masira. Mawawala. Ephemeral.

Ephemeral ang pinakagusto kong salita sa libro ni Saint Exepuery. Di ko alam kung bakit.

Ngayon ko lang ito naisip, seyoso. Di naman kasi ako obligadong magsalita pagkasama ko yung barkada ko. Sapat na yung present ako. Natatahimik lang sila pagnasasalita ako e.

O kaya, sa ibang tao, sa tuwing magsasalita ako, ipaparamdam nila sakin na di nila yun ala at mas okay kung wag ng pag-usapan.

Magbibitaw ako ng salita.

At tila may mali sa sinabi ko dahil paulit ulit nilang sasabihin yun ng nakangiti.

Salamat ha. Joker pala ko di ko alam.

Okay siguro maging psycho.

Walang kwenta.

Wala kasi kong makausap. Pasensya.

Kung may magbasa man nito, bored ka lang. Kaya pinagtyagaan mo to.