Naka-enroll na ko sa LPU

...at sobrang exhausting na experience pala ang pumila nang pumila nang pumila. Tapos paglabas ng school, simot ang 30K mahigit at alam mong next sem ganun ulit. AWOW lang!

Cannot be.

Applicable din pala to sa lovelife.

Scenario #1

Nanligaw si Diego kay Maya matapos niyang aminin ang alam mo na. Syempre, kinilig sila. Nagpalitan ng number at isang araw, kilala na ng mga tropa ni Diego si Maya. Meron nang fans club si maya composed ng kanyang manliligaw at tropa. Kinilig ulit sila. Second time, hiniram ni Maya ang cellphone ni Diego upang magpasa ng kanta, nakakita ng porn si Maya. Turn off. Nagdahilan si manliligaw, syempre. Tapos, niligaw ni lalaki ang usapan. Nakita ni maya mula sa pagkakaligaw ang libu-libong pictures sa cellphone ni lalaki. Wallpaper pa pala siya, and so what? Madali lang yung gawin kaya hindi sila kinilig this time.

Nag-usap sila. At napunta ang usapan sa ex ni Diego na kaibigan ni Maya. Yun ang alam ni maya, ex-girlfriend ang title. Pero lumipas ang araw, nagkita si Maya at ang kaibigan niya. Walang pansinan. At ni hindi nagkatinginan.

"Bitch ka daw kasi." sabi ng kaibigan niya.

At binasted niya non si Diego.

Scenario #2

Masayang magkabarkada sina Maya, Tuteng, Ayel, Esteban, Clara at Renan. Araw ng mga puso at dahil uso ang raket sa mga ganitong okasyon, nagsagawa ang paaralan ng letter booth. Susulat ka sa papel na mabibili mo dun sa halagang dos at ihahatid nila sa chick na type mo.

May sumulat kay Maya. Dalawa. Tatlo. Di na mabilang at binasa nila yung magkakabarkada kasabay ang tawa. Kilala nila halos lahat kaso merong isa na madrama ang di naglagay ng pangalan. Si Mr. A.

Sa haba ng hair ng bruha ay naisip niyang baka ito ang crush niya. Si Anton, sa forty-seventh floor ng Eiffel Tower. At dahil sa assumption ay napanaginipan niya pa ito. Kaso kinabukasan, niloloko siya ni Esteban. "Kilala ko si Mr. A." Paulit ulit na sabi nito.

"Sino? Si Anton."

"Ohh. Assumption." sabi ni Clara.

"Baka ako yan!"

"Oo nga, si Ayel yata yan e."

"Renan, bat mu alam?" sabay tawa ni Ayel at Renan.

"Ikaw lang pala e."

"Bah! Ang arte mo, pag ikaw niligawan ko sa bahay niyo para madama mong seryoso ko.."

"Ikaw nga?"

"Oo, ayaw mo."

"Buleg!"

"Ako nga, bakit parang ayaw mo?"

"Ungas ka ba?" pasigaw na sabi ni Maya, at pabulong niyang dinugtong "hindi ako komportable dahil ex ka ng kapatid ko."

At charaaan. Nanligaw pa rin si Ayel sa bahay. Kinilig silang dalawa. Pero binasted parin siya ni maya dahil sa matinding paninindigan nito na hindi siya maaaring pumatol sa ex ng sinumang malapit sa kanya.

At tumanda nga siyanng dalaga, joke.

"Pana-panahon ang pagkakataon, maibabalik ba ang kahapon?"

------------

Natatandaan ko pa dati..

mataba pa ko..

wavy pa ang buhok ko..

mahilig ako sa jologs na damit..

adik ako sa pag-aaral..

at malakas ako kumain.

Hanggang ngayon naman yata, malakas akong kumain, hindi na nga lang ako adik sa pag-aaral.. pero mahilig ako magbasa ng libro at mag drowing.. hindi na ko mahilig sa pulang medyas dahil partner ng rubber shoes kong Sketchers eh, isang pares ng itim na Burlington na.. at bago mag-bagong taon ay ipinakulam ako ng lola ko sa isang sikat na parlor kaya naunat ang hair ko.. nahilig ako sa sports gaya ng volleyball at badminton na nakaka-exercise ng katawan at chess na nakaka-exercise naman ng utak.

Pero bakit namimiss ko yung dati?

Movie: The Girl who leapt through time

Anime movie. Cute. Unexpected ang ilang scenario. Sweet. At may aral naman.

Pag naglakas loob nga naman kasi ang isang tao na aminin sayo ang nararamdaman niya, ang hirap non gawin. Kahit yung courage at effort man lang magpasalamat ka. Minsan lang kasi yun, hindi araw araw makakarinig ka ng ganun.

Si Chiaki, Kousuke at Makoto ay magkakaibigan at masayang naglalaro ng baseball pag leisure time nila. Best Buds! Hanggang sa natukod ang siko ni Makoto sa isang bagay at na-charge siya ng 90 chances to leap thru time. Panget nga ng entrance nya tuwing bumabalik siya sa panahon e, sakit sa neck. Anyway, nakakabitin. Pero ang sweet kasi maghihintay daw yung lalaki sa future. Cute pa naman ni Chiaki. :)

Kami ang STAR RANGER #2

KB Day.

Di ko maiwasang ma-excite at di ko matanggap na dahil yon sa kanya. Maaga kong nakarating sa meeting place at nandun ang bestfriend niya, matagal tagal din bago sila dumating.

Nakumpleto kami, pero inaya ako na bumalik sa bahay para kunin yung bola na pwedeng alternative sa volley ball. Umuwi ako kasama si friend, hanggang sa dumiretso na kami sa KB kasi nandon na raw sila. KB.

Nag-volleyball muna kami. Light weight masyado yung bola ng pinsan ko na alternative nga sa volley ball kaya di exciting. Nakipila ko sa badminton. Unang naglaro sina hapon at Pian. Tapos si Pian at Hardy.. tapos ako tsaka si Pian. Di ako naiilang dahil sa kalaro ko siya. Di ko naman na siya feel. Lumipas na rin kasi kung ano man yung kilig na meron ako para sakanya dati. Paulit ulit nila kong kinantsawan na naiilang daw ako. Tawa na lang ako nang tawa. Maliit da kasi yung espasyo na ginagalawan ko, akala nila nahihiya ako kay Pian. Pa virgin daw whaha, di naman talaga ko mahinhin pagdating sa laro. Coz games are too much fun & dapat wala nang halong kaartehan. Masasaktan ka kung masasaktan. Pasa kung pasa. Gasgas kung gasgas. Hindi uso ang face powders sa pagnaglalaro.

Anyway, masyado kaming namrublema sa susunod na laro. Here comes the genius brain of our Valedictorian presenting the 20th century version of hide & seek, taguan with conference. Unli call and text kasi ako. Tinawagan ko silang lahat tas para kaming tanga na nagbobroadcast kung game na ba o may nataya na. Kinuha ko yung number nila tas isa-isang tinawagan, and pang-last nga si Mr. Valedictorian tas yun hindi na kinaya ng conference. Siya lang ang di nakakarinig kay Aldrin. Una rin siyang nahanap. Tapos mga pang-apat siguro ko.

Nagbabadminton sina Hapon at Pian non, di sila sumali e.

Medyo hassle laruin kasi malawak ang KB. Malawak, as in isang malaking kalsada ang datingan at parang me konting damo lang sa gilid. imagine, unfinished subdivision. Moro-moro, di nila alam yung mechanics. Patintero, malawak masyadong nakakapagod. Sili-sili, di ren keri. Tumbang preso, wala kaming lata that time.

So, we end up playing the game only Ponce and Aldrin knows. The great batang kalyes! Chinika na nila kung paano laruin, konting tutorial at sample tas voila! Go na!~ Mag-gagabi na rin e. Ako si Star ranger 2 nong una. Nakipagpalit ako kay Hardy kasi ayokong katapat si Hapon tas yon sabi nya o sige, ikaw na si Star Ranger #2 tas ako si One. Yon!

Sa kabilang team, nakita ko katapat ko si Pian, syet! Malisya na naman to sa iba. Nakipagpalit ako kay Ponce nang kinatatayuan pero ako parin si Star Ranger 2. Sabi niya kasi mas maganda daw kung di nila alam kung anong number ka. Kaya rambol din ang kinatayuan namin, hindi kami chronologically arranged.

Star Ranger 1, ang natawag.. si bakla at Pian. Tapos, star ranger #4 daw. Si Ponce. tapos.. three.. medyo hindi ko close si Mr. Vale kaya hindi ko tinangkang makipagpalit sa kanya, you see? Tapos medyo paulit ulit sina Hardy at Pian, laging star Ranger #1.

And then, biglang star ranger #2 sino pa ba? Eh, nag-spaced out ako that time. Kami na, sa isip ko parang ganun. I mean, kami na tatakbo tapos yon. Medyo nagkaharap kami tas bigla niyang kinuha yung bimpo sa isip ko, kaya ko tong habulin!

I believe I have the agility, man! Tapos mukha akong tanga! Kasi para siyang tumakbo sa finish line at nakabalik sa base niya pero di ko man lang siya naabot. Muntikan pa ko matisod, sa harap ko sina Aldrin at Pian, pero kaya ko yun, di naman ako basta-basta nadadapa. Kantsawan uli, as expected. Kung na out of balance ako, di ko alam kung san ako mahuhulog kay ano ba.. o kay ano.

Nakakapagod pala tumakbo nang tumakbo.. papunta sa taong determinadong tumakbo palayo sayo. Habol ka nang habol, nagkakandarapa pero dahil ayaw talaga niya, well, wala ka nang magagawa, malay mo may ibang trip sumalo sayo. Tipong kahit di sigurado kung kaya nila, tinry nila, para di ka masaktan nang sobra. To clear things out, Im not referring to what happen. Ganito lang talaga takbo ng brain cells ko. Sa ngayon, hindi ako inlove at wala naman akong crush. Umuwi nga pala ko mag-isa. Tinawagan ko si Annelle para malibang ako dahil medyo malayo rin ang KB papunta sa bahay ko. Pinakanta ko siya, at sobrang natutuwa ako kasi hindi siya gaanong nahihiya. Mas gusto ko siya bilang kabarkada kasi hindi ako komportable na maging higit pa kami don. Tinatanong ko siya kung anong pinagkaiba ng boyfriend sa barkada. Pero sabi niya lang alam ko na yon. Sa buong talambuhay ko at kahit pa nagka-boyfriend na ko e, parehas lang ang trato ko sa close friend at boyfriend ko, laro, kulitan, mga ganon. Malambing ako sa lahat ng tao pag good mood ako, matulungin, maunawaain, madali kausap pero minsan lang yan.

Ay nako, ayos na to. Pero natutuwa talaga ko, dahil ako at siya ay si Star Ranger 2. Mas masaya kung nahabol at nataya ko siya. :)